De omzetbelasting wordt als hoofdregel geheven van degene die de belaste prestatie verricht. In een aantal gevallen wordt de heffing van omzetbelasting verlegd van de leverancier naar de afnemer. De verleggingsregeling is onder meer van toepassing bij de levering van bepaalde non-ferrometalen aan een ondernemer. De verleggingsregeling is bedoeld om de inning van omzetbelasting te verbeteren, met name in sectoren van het bedrijfsleven waar fraude en misbruik op het gebied van omzetbelasting worden gesignaleerd. Voorwaarde voor de toepassing van de regeling is dat de Belastingdienst in staat is om vast te stellen wie de afnemer is naar wie de heffing van omzetbelasting wordt verlegd.
Wanneer de inspecteur aannemelijk maakt dat de op een factuur vermelde afnemer niet de werkelijke afnemer van de goederen is, mag de leverancier de verleggingsregeling niet toepassen. De leverancier kan tegenbewijs leveren door feiten te stellen op grond waarvan de identiteit van de afnemer kan worden vastgesteld.
Het vereiste, dat door de Belastingdienst kan worden vastgesteld wie de afnemer van goederen is, waarborgt een doeltreffende controle op de naleving van fiscale verplichtingen en een juiste inning van omzetbelasting. Dit vereiste gaat niet verder dan nodig is in het kader van de doelstelling van de verleggingsregeling, aldus de Hoge Raad. De beginselen van fiscale neutraliteit, rechtszekerheid en gerechtvaardigd vertrouwen verhinderen naheffing van de leverancier niet wanneer niet bekend is wie de afnemer van de goederen is en de verleggingsregeling dus niet van toepassing is.